سفری کوتاه در پاییز به وان ترکیه - حوادث شروع سفر در ایران

آغاز سفر و حواشی اولیه:

ما هم طبق برنامه ولی با اندکی استرس سفرمون رو شروع کردیم و وقتی خواستیم عازم بشیم علیرغم اینکه بلیط شب رو ارومیه را خریداری کرده بودیم فروشنده مسئول تعاونی با خونسردی گفت که اتوبوس خراب شده و بیاید پولتون رو پس بگیرید !!

نمی دونم ، جالبه !!! که در تعدادی زیادی از سفرهامون اولین استرس رو همیشه در شروع سفر تجربه میکنیم که ظاهرا جز جدایی ناپذیر مسافرت های ما شده که البته تا اینجای کار همیشه به خیر گذشته !

من که با برنامه ریزی دقیق فکر همه جاش رو کرده بودم فکر نمیکردم در شروع سفر و در ایران به چنین بن بستی بخوریم!! اولش عصبی شدم ولی بعد به خودم مسلط شدم و رفتم به تعاونی های دیگه سرزدم  که شاید بلیط گیرمون بیاد که متاسفانه با توجه به پیش رو بودن تعطیلات بلیطی موجود نبود!! دیگه داشتیم دست از پا دراز تر به خونه برمیگشتیم و موقعیکه میخواستیم پول بلیط رو پس بگیریم تلفن فروشنده بلیط زنگ خورد و مثل فیلم های هندی ! یه اتوبوس کمکی از یه تعاونی دیگه جور شد و با  یکساعتی تاخیر عازم ارومیه شدیم در طول مسیر با توجه به خستگی کاری روزانه کلا در خواب بودیم فقط یه حرکت ناشیانه راننده اتوبوس (یا شاید هم راننده روبرویی )که نزدیک بود ما رو روانه بهشت زهرا بکنه ! ما رو از خواب بیدار کرد،  حادثه به خیری گذشت ولی راننده تا نیم دیگه ادامه راه، به آسمان و زمین بد و بیراه میگفت و ...

خلاصه با فراز و نشیب زیاد ساعت 7 صبح وارد ترمینال ارومیه شدیم ، اولین کار پس از تحویل گرفتن کوله پشتی ها تهیه بلیط بود با عجله به دو شرکت مورد نظر که از قبل هماهنگ کرده بودیم رفتیم و برخلاف انتظار فروشنده بلیط گفت که برای وان سرویس نداریم!! من که تعجب کرده بودم توضیح دادم که چند بار تلفنی تماس گرفتم و هماهنگ کردم ولی متصدی گفت شما درست میگید ولی یه هفته هست که مرز سرو رو بر روی اتوبوس هایی که از ایران میایند بسته اند و علتش هم حمل قاچاق بار و کالا هست و شخصی که در دفتر فروش بلیط نشسته بود ظاهرا راننده یکی از این اتوبوس ها بود و میگفت بعضی وقتها 10 ساعت لب مرز منتظر میشدند ولی اجازه تردد داده نمیشه!! و میگفت البته موقتی است و احتمالا مسائل سیاسی پشت این قضیه هست و ممکنه تا چند روز دیگه بر طرف بشه ولی خوب ما که فرصت نداشتیم واین همه راه رو تا اینجا اومده بودیم باید یه فکر چاره ای می اندیشیدیم ولی قبل از هر اقدامی یه چای داغ در هوای خنک صبحگاهی واقعا چسبید ...

اولش تصمیم داشتیم از مرز سرو بریم  ماشین های سواری با 20 الی 30 هزارتومان ما رو به مرز سرو میبردند ، ولی با اندکی پرس جو متوجه شدیم که با توجه به کوهستانی بودن این مسیر و اینکه راننده های ترک معمولا دیر شروع بکار میکنند بهتره وقت رو از دست ندیم و عازم خوی بشیم ....از چند تا سواری کرایه تا مرز رازی رو پرسیدیم که حدود 100 تا 150 هزار تومان قیمت پیشنهاد دادند بنابراین با توجه به اینکه وقت داشتیم تصمیم گرفتیم تا با اتوبوس عازم خوی شویم و با پرداخت فقط نفری 4000 تومان با تعاونی میهن نور به سمت خوی رفتیم با این تصمیم تونستیم مقدار زیادی از هزینه کاهش بدیم .

برنامه های ما تا اندازه  زیادی دچار تغییر شده بود و بدلیل اینکه رفتن با اتوبوس در برنامه ما بود خیلی در مورد عبور از مرز رازی تحقیق نکرده بودیم ولی چاره ای نبود و گزینه عبور از مرز رازی رو انتخاب کردیم که منطقی بود و خوشبختانه بسیار خوب از آب درآومد...

در مسیر درختهای سیب با برگهای زرد رنگش منظره بسیار زیبایی رو در جلوی دیدگان ما ترسیم کرده بودند و بارش اندکی بارون ، در جاده  کوهستانی ، جلوه زیباتری رو به ترسیم کرده بود و با عبور از گردنده قوشچی ساعت 11 به ترمینال خوی رسیدیم.

در ابتدای ورودی ترمینال از یه راننده تاکسی کرایه تا مرز رو پرسیدیم که گفت میشه 35 هزار تومان ، که کمی گرون به نظر میرسید ما بهش 25 هزار تومان پیشنهاد دادیم قبول نکرد غرلند کنان  نپذیرفت و بقولی گاز رو گرفت و رفت!!

ترمینال مسافربری خوی

ما که توقف کوتاهی برای شستشوی دست و صورت در ترمینال داشتیم هنگام برگشت  اون راننده  غرغرو ما رو دید و گفت بیاید من شما رو با 25 تومن میبرم ما هم قبول کردیم غافل از اینکه این راننده خارج از نوبت تاکسی های دیگه ما رو شکار زده بودوقتی سایر راننده تاکسی های ترمینال این حرکت اون رو متوجه شدند به سمت ما اومدند و ابتدا درگیری لفظی بین اون و سایر راننده پیش اومد و راننده ای که نوبتش بود به ما گفت "نوبت من هست شما تشریف بیارید با من بیاد " برای ما که فرقی نمیکرد گفتیم نوبت هرکی هست باشه اکی ولی ما 25 کرایه رو فیکس کردیم !!در همین حین بود که بطور ناگهانی دو تا راننده  بصورت فیزیکی  با هم درگیر شدند و صحنه زشت و ناراحت کننده ای رو پیش آوردند و ما مونده بودیم که چیکار کنیم که راننده ای که نوبتش بود یه دفعه ای گفت من از شما 20 میگیرم و میبرمتون این کار همیشگی این آدم متقلب هست !!و راننده های دیگه هم تائید کردند... راننده دوباره گفت اصلا بیاید من ازشما کرایه نمیگیرم و رایگان میبرمتون !!!

خلاصه سوار تاکسی زرد رنگ پژو ش شدیم( همونی که نوبتش بود) و از این مخمصه در رفتیم ....

فاصله خوی تا مرز رازی حدود 65 کیلومتر بود که با گذر از کنار مزارع گندم به سمت مرز رازی رفتیم، و جاده در کنار رودخانه قطور قرار داشت در جاهایی هم   بعلت طغیان رودخونه  جاده چاله چوله بود قابل ذکره این رودخونه دارای بستر عریض ولی کم آبی بود و در حاشیه جاده جاهای بسیار بکری برای گذروندن ساعاتی خوش در طبیعت وجود داشت که قطعا در روزهای تعطیلات مملو از جمعیت شهرنشین می شد. در بین راه سازه بسیار بزرگی توجه ما رو به خودش جلب کرد ،بلی اون پل قطور بود که برای گذر قطار راه آهن ایران و ترکیه ساخته شده بود و به گفته راننده تاکسی قدمتش به زمان رضا شاه بر میگشت!! واقعا این اثر هنری ( البته در زمان خودش و شاید هم حالا! )توجه هر رهگذری رو به خودش جلب میکرد.

جاده ای پر پیچ و خم در دل کوه

حدود ساعت 1 بعداز ظهر به مرز رازی رسیدیم ما هم همون کرایه 25000 تومان رو به راننده دادیم و ازش خداحافظی کردیم ......

در جلوی محوطه ورودی به گمرگ و مرز رازی ، محوطه نسبتا وسیعی بعنوان پارکینگ در نظر گرفته شده بود و برای مسافرینی که قصد دارند با وسیله شخصی خودشون تا لب مرز بیاند و بعدش بدون ماشین شخصی از مرز عبور کنند ، وجود این محوطه پارکینگ میتونه بسیار مفید و کارگشا هست...

پارکینگ مرز رازی

ساختمان اداری مرز از چندین کیوسک حقیر تشکیل شده بود و تعدادی از ماشین های ایرانی با کاپوتاژ کردن و نصب پلاک های بین المللی قصد عبور از مرز رو داشتند باجه پرداخت عوارض نسبتا شلوغ و بی نظم بود پس از پرداخت عوارض خروج از کشور به مبلغ 15000 تومان و مبلغ 2000 عوارض شهرداری قطور با ممهور نمودن پاسپورت ها به گمرک ترک وارد شدیم و بدون کوچکترین معطلی وارد خاک کشور ترکیه شدیم...

ساختمان اداری گمرک مرزی رازی در سمت ایرانی

ادامه دارد ....

در ادامه  ورود به خاک ترکیه ، ملاقات با اولین میزبان کوچ سرفینگ CS    ......رو خواهیم داشت