تجربه کوچ سرفینگ مالزی - Couchsurfing

کوچ سرفینگ ---  Couchsurfing   

ابتدا بهتره یه توضیحی در مورد این پروژه بدم که واقعا من رو مجذوب سیستم اعجاب انگیزش کرده !!!! کوچ سورفینگ نام بزرگترین شبکه اینترنتی مهمان‌نوازی رایگان است.

اساس کارشبکه به این صورت است که پس از ایجاد حساب کاربری رایگان، می‌توان پیش از سفر به شهر یا کشوری دیگر با کاربران آن شهر یا کشور تماس داشت و در صورت توافق دوجانبه از امکاناتی که طرف مقابل می‌تواند تدارک ببیند، بهره شوید ،سیستم اصلی این شبکه بر "Hosting" و " Surfing" میچرخه، Surfing به معنای اقامت یه مسافر در منزل یه بومی به عنوان مهمان و به طور رایگانه، یعنی هر وقت یکی از شهر دیگه یا از یه کشور دیگه به شهر شما اومد با شما از طریق اینترنت تماس میگیره که آیا امکانش هست یا نه .....

حالا این سؤال پیش میاد که چه طور این شبکه کار میکنه و به این صورت پیش میره و شما جرأت میکنی کسی رو که نمیشناسی و تا به حال ندیدی بیاری خونت و اجازه بدی چند روزی هم خونه شما بشه و اینکه چه طور شما جرأت میکنی در یه کشور غریبه و فرهنگ غریبه تر بری خونه یکی شب خونش بخوابی، اولین چیزی که این سیستم رو زنده نگاه داشته روحیه اعضاست، کسانی که میتونند کمی بیشتر اعتماد کنند، بعد از اون توصیه نامه‌ها یا Reference هایی که اعضا بعد از ملاقات با هم برای هم میزارند، یعنی وقتی یکی میاد پیشه شما یا شما میرین پیش کسی مدتی باهاش میمونید بعد از ترکش نظرتون رو در موردش میگید، و میگید که نظرتون نسبت بهش مثبت بوده یا منفی، از سال ۲۰۰۴ که این شبکه تشکیل شده تا به حال بیشتر از ۳ میلیون توصیه نامه رد و بدل شده که بیشتر از ۹۹.۶ درصدشون مثبت بوده که نشون دهنده امنیت بالا و جذاب بودن شبکه برای اعضاست.هر کس یک پروفایل مخصوص به خودش داره که اطلاعات فردیش، علایقش، اطلاعاتی مربوط به خونش یا همون طور که در سیستم گفته میشه Couch و توصیه هایی که براش نوشته شده در اون قرار داره، وقتی شما دنبال کسی میگردین که پیشش بمونین اگه از پروفایلش خوشتون ومد بهش میگین و اگه اون هم از پرفایل شما که معرف شما و میزان مورد اعتماد بودنتون هست خوشش بیاد تقاضا تونو برا رفتن به خونش قبول میکنه.(از ویکی‌پدیا)

من خودم شخصا تجربیات خوبی در این سیستم داشتم و اون به ما درک مستقیم از فرهنگ و آداب و رسوم میزبان یا میمهان ما میده ، قبل از سفر به مالزی من بیشتر میزبان بودم و از مسافرین از کشورهای مختلف مثل آلمان ، چین ، برزیل ، هند ، اتریش و اسپانیا آشنا شده بودم که تجربه خیلی جالبی بود ولی سفر به مالزی اولین تجربه من به عنوان میهمان تو سیستم کوچ سرفینگ بود قبل از سفر به تعدادی از اعضاء این مجموعه ای میل فرستادم و چون سفر ما مصادف با سال نو چینی ها بود تعدادزیادی از اعضاء عذر خواهی کردند چون عازم تعطیلات بودند ولی راهنمایی های زیادی در مورد جاهای دیدنی کوالالامپور به من دادند که بسیار مفید بود و کلا با 4 نفر از اعضا ارتباط بیشتری برقرارشد و پس از تبادل آدرس و شماره تلفن قرار ملاقات با اونها در زمان اقامت در مالزی تنظیم شد

اولین ملاقات ما با زوج جوان و خوش برخورد چینی الاصل بود " جیمز و جونی " که به تازگی ازدواج کرده بودند از طریق SMSبرنامه قرار ما تنظیم شد و از مابرای صرف شام در یکی از مشهورترین رستورانهای چینی دعوت بعمل آوردند نگرانی جیمز در مورد عادات غذایی ما و خوردن پورک بود که من بهش اطمینان دادم که مشکلی با خوردن پورک ندارم فقط به شرطی که سرخ کرده باشه ....

در راس ساعت مقرر جیمز بهمراه همسرش و برادر همسرش به لابی هتل فلامینگو اومدند و به اتفاق برای صرف شام رفتیم ملاقات جالبی بود و حس خوبی است که در یک کشور غریب که فرسنگ ها با کشورشما فاصله داره کسایی پیدا بشن که بتونی بهشون اعتماد کنی و براحتی تبادل اطلاعات و فرهنگ داشته باشیم در مورد خیلی چیزها صحبت کردیم از اقتصاد و سیاست و محدودیت و .... هرچیزی که توی اون فرصت 4 ساعته میشد گفتیم و خندیدیم جونی هم با تبلت عکسهای عروسی شون رو نشونمون داد و ما هم با گوشی ان 95 عکسهایی پسرم رو نشونش دادم و.... خلاصه پس از صرف شام پیشنهاد دادن که به دیدن بازار چینی ها بریم  ولی از شانس ما تقریبا نیمه تعطیل بود و پس از اندکی قدم زدن ، ما رو به هتل محل اقامتمون رسوندند ما هم سوغاتی کوچکی رو بهشون تقدیم کردیم ولی یاد و صمصمیت اون شب برای همیشه تو ذهنم جای گرفت ...... 

 

 تجربه دوم من دعوت توسط یکی از دوستان به جشن سال نو چینی بود ما در جلوی سیتی بانک با بچه های کوچ سورفینگ قرار گذاشتیم جمع جالبی بود اول از همه یه عضو انگلیسی اومد بعدش کم کم سرو کله بقیه پیدا شد و تقریباتو جمع ما نماینده های جهان کامل شد یه دختر و پسر از شیلی ، یه نفر از کانادا ولی ساکن کره جنوبی ، یه آمریکایی خوش برخورد و شوخ ، یه دختر اسپانیایی، یه پسر هندی و چند دختر مالایی و یه آلمانی و یه دختر و پسر استرالیایی و مکزیکی که باهم سفر می کردند 

هماهنک کننده گروه یه خانم مالایی حدودا 50 ساله بود که با خوش رویی با همه بچه ها خوش وبش کرد و به سمت محل برگزاری جشن ما را راهنمایی کرد من شخصا خیلی هیجان زده بودم چون اگه عضو چنین گروهی نبودم هیچ وقت از برگزاری همچین جشنی با خبر نمی شدم! شخصیت های مهمی مهمان این جشن بودند نخست وزیر مالزی ، وزرای مختلف کابینه و سفرای کشورهای هند و  چین و .... مهمترین مهمان کسی نبود جز " مهاتیر محمد " پایه گذار مالزی نوین و مهمترین شخصیت مدیریتی مالزی ..... پس از ورود مهاتیر محمد جمع کثیری از خبرنگاران خارجی و مالزیایی اون رو احاطه کردن و من هم در لابلای خبرنگاران مشغول عکاسی بودن و بدون محدودیت امنیتی در یک قدمی مهاتیر بودم و واقعا لحظه هیجان انگیزی بود.... 

                      مهاتیر محمد نخست وزیر سابق مالزی

 

                       جمعی از مقامات شرکت کننده در مراسم

در این مراسم ناهار و نوشیدنی به رایگان از همه مهمانان پذیرایی میشد و در پایان وزیر توریست و گردشگری مالزی به جمع ما پیوست و با تک تک اعضای کوچ سرفینگ احوال پرسی کرد و از کشورهاشون پرسید و عکس دست جمعی با خانم وزیر هم کامل کننده اوقات به یادماندنی این گردهم آیی کوچ سرفینگ بود....

 

بعد از پایان جشن با هماهنگی میزبان به سمت یکی از معابد چینی رفتیم و دقایقی در مراسم سال نو  و عبادت چینی شرکت کردیم و سپس پیاده و قدم زنان به سمت برج دوقلو پتروناس رفتیم جایی که کافی شاپ های جالب و خوبی داشت در بین راه من با دوست شیلیایی گپ و گفت مختصری داشتم بچه خوب و فهمیده ای به نظر میرسید و دوستش هم که یه دختر فیزیو تراپ بود خیلی خوش برخورد بود ....

در کافی شاپ هرکسی هرچی که دلش خواست سفارش داد و دقایقی در کنار هم سپری کردیم من اصلا دوست نداشتم که از این جمع خارج شوم ولی دستور خروج و عازم شدن به سمت مراکز خرید پرجذبه و زیبای طبقات تحتانی برج پتروناس صادر شده بود و چاره جز انجام دستور نبود ......